04 apr Het Kettlebells Verhaal
Gefrustreerd pakt hij de kettlebell weer op, klaar om nog een rondje te slingeren met de 12 kilo stalen bal.
Ik kijk hem aan en trek alleen maar een wenkbrauw op.
Hij begrijpt de hint en hij zet de kettlebell weer neer, duidelijk gefrustreerd. Hij begint heen en weer te wandelen. Goedzo. Hij is nog duidelijk geagiteerd… niet zo goedzo…
Weer pakt hij de kettlebell op.
“Ben je er klaar voor?” vraag ik hem. “Is je hartslag weer onder de 100?” Ik hoef niet op zijn pols te kijken om te weten dat dit niet zo is.
“Nee, maar ik heb voldoende gerust”, is zijn antwoord. “Ik wil weer door”.
Ik haal mijn schouders op en laat hem aan de gang gaan. Ik weet toch wel waar dit op uitloopt. En inderdaad… nog geen halve minuut later moet hij buiten adem de kettlebell vroegtijdig weer neerzetten en hij is nog gefrustreerder.
“Mooi zo… les geleerd… nu kunnen we gaan coachen” denk ik glimlachend.
Wat hier gebeurde (en dit is een daadwerkelijk gebeurde anekdote!) is dat mijn coachingskandidaat te snel activiteit wilde leveren na te weinig rust. Mijn kandidaat zit in een burn-out. Hij heeft te lang geen aandacht gegeven aan de fysieke signalen die zijn lichaam hem gaf. En hij is het verleerd om naar zijn lichaam te luisteren.
Maar wacht… Coachen kan toch niet in een sportschool?!
De sessies zijn in de sportschool op zijn verzoek. Hij wil graag fitter worden want hij vindt zichzelf te dik. Vroeger nam hij meer tijd om te bewegen. Hij ging op de fiets naar zijn werk en hij had een actief privéleven. Door de toenemende druk op zijn werk komt hij moe thuis en gaat hij laat naar bed. Daardoor wordt hij te moe wakker om puf te hebben om op de fiets te stappen. En de vicieuze cirkel is geboren.
Zakelijke coaching en dan krachtsport? Ben je dan niet bezig met sport coaching?
Ik ben blij met de openheid van mijn kandidaat om in de sportschool af te spreken en ik ga heel bewust krachtsport met hem doen. Want ik doe dat zelf ook sinds enige tijd als ondersteuning voor mijn karate. En wat krachtsport mij heel duidelijk heeft geleerd: na iedere inspanning moet je minimaal drie keer zo lang wachten voor je het kunt herhalen. Inspanning in verhouding tot rust is dus één deel inspanning en drie delen rust. En doe je dat niet? Dan krijg je domweg de volgende serie niet omhoog. Je lichaam moet namelijk herstellen.
Dus je wilt een sterke man coachen? Een krachtsporter?
Een hele sprekende, snelle manier om mijn punt te maken, is in dit geval via krachtsport! Wil ik een krachtsporter maken van mijn coachingskandidaat? Nee, absoluut niet. Maar ik gebruik het wel als middel om hem duidelijk te maken dat hard werken ook een tegenhanger nodig heeft: hard ontspannen!
Sport als middel: door lijf naar bewustzijn en gedragsverandering
In het echte leven werkt het net zo. Je moet ontspannen en ook voldoende ontspannen. Anders blijf je steeds verder vastlopen. Alleen heb je het in je werk vaak niet door. Het gaat geleidelijk aan steeds verder bergafwaarts. In krachtsport merk je het effect direct: je krijgt het gewicht domweg niet meer omhoog. Terwijl als je WEL voldoende tijd wacht, lukt het WEL! Deze realisatie is belangrijk voor mensen zoals mijn coachingskandidaat. Zeker om de vertaalslag te maken naar het dagelijks leven. Om in te zien dat ontspanning daar ook essentieel is voor goed functioneren. En ondertussen komt hij ook nog eens strakker in zijn vel.
Past een andere manier van coachen ook beter bij jouw manier van leren? Neem dan eens contact met me op. Wij combineren onze expertise als Registerpsycholoog en Certified Coach met onze passie voor sport waar we ook gecertificeerd lesgever in zijn.
No Comments